رابطه خوردن قهوه و آلزایمر چیست؟
برای پیدا کردند رابطه قهوه و آزایمر بهتر است بدانید که بیماری آلزایمر، به عنوان عامل اصلی زوال عقل، یک اختلال پیشرونده عصبی است که به تدریج تواناییهای شناختی افراد، از جمله حافظه، تفکر، یادگیری و توانایی انجام فعالیتهای روزمره را از بین میبرد. اگر قهوه، به عنوان یک نوشیدنی پرمصرف در سراسر جهان، بتواند حتی اثر جزئی داشته باشد، میتواند به عنوان یک استراتژی عمومی بسیار قابل دسترس و بالقوه تأثیرگذار عمل کند. در ادامه دانشنامه کافی ونتو، فروشگاه آنلاین قهوه ، آثار تاثیر این نوشیدنی بر روی این بیماری نگران کننده را بررسی می کند.
شواهد مثبت بر فواید قهوه در آلزایمر
تعداد فزایندهای از مطالعات، ارتباط بین مصرف قهوه و کاهش خطر ابتلا به آلزایمر و زوال عقل را نشان دادهاند. برخی از این مطالعات حتی نشان دادهاند که مصرف قهوه ممکن است پیشرفت زوال عقل را کند کرده و سالهای بیشتری به عمر سالم اضافه کند.
یک تحقیق نشان داد که مصرف ۱-۲ فنجان قهوه در روز با کاهش قابل توجه خطر ابتلا به آلزایمر و مصرف ۲-۴ فنجان در روز با کاهش ۲۱ درصدی خطر ابتلا به آن مرتبط است. مطالعات دیگر مصرف متوسط ۳-۵ فنجان در روز را با کاهش ۶۵ درصدی خطر زوال عقل و آلزایمر در میانسالی مرتبط دانستهاند.
همچنین، افرادی که سطوح بالاتری از کافئین در پلاسمای خون داشتند (بالاتر از ۱۲۰۰ نانوگرم در میلیلیتر)، در طول دوره مطالعه به زوال عقل دچار نشدند، در حالی که افراد با سطوح پایینتر خطر بالاتری برای پیشرفت به آلزایمر داشتند.
این یافتهها الگویی “J شکل” یا “U شکل” را نشان میدهند که در آن مصرف متوسط مفید است، اما مصرف بسیار کم یا بسیار زیاد ممکن است سودمند نباشد..
یک مطالعه بدیگر نشان داد که مصرف بیشتر قهوه کافئیندار، به ویژه نوع بدون شکر، با کاهش خطر بیماری آلزایمر و زوال عقل مرتبط است. با این حال، این ارتباط برای قهوه شیرینشده با شکر یا شیرینکنندههای مصنوعی مشاهده نشد. این تمایز بین قهوه بدون شکر و قهوه شیرینشده، یک درک عملی مهم است. این نشان میدهد که نحوه مصرف قهوه یعنی با یا بدون افزودنیهای قندی/شیرینکننده میتواند فواید محافظتکننده عصبی آن را تعدیل یا حتی خنثی کند.
خطرات احتمالی مصرف قهوه بر آلزایمر
علیرغم شواهد دلگرمکنندهای که در بالا اشاره کردیم، تحقیقات در مورد رابطه قهوه و آلزایمر خالی از تناقض نیست. برخی مطالعات مشاهدهای هیچ ارتباط آماری معنیداری بین مصرف قهوه و خطر کلی زوال عقل یا به طور خاص آلزایمر پیدا نکردهاند. به عنوان مثال، یک تحقیق وسیع شامل ۳۲۸,۸۸۵ نفر، هیچ ارتباط معنیداری بین مصرف قهوه و خطر زوال عقل یا آلزایمر پیدا نکرد نتایج مطالعات بالینی نیز متناقض بوده است؛ در حالی که ۲۰ از ۳۰ مطالعه اثر مثبت را نشان دادند، ۱۰ مطالعه نیز وجود دارد که چنین اثری را تأیید نکردند.
یکی از نکات مهم، رابطه دوز-پاسخ است. در حالی که مصرف متوسط قهوه ممکن است فوایدی داشته باشد، یک آنالیز نشان داد که مصرف بیش از ۴ فنجان قهوه در روز ممکن است خطر ابتلا به آلزایمر را افزایش دهد . علاوه بر این، نوع قهوه نیز اهمیت دارد؛ مصرف ۶ فنجان یا بیشتر قهوه جوشیده در روز با افزایش خطر اختلال شناختی خفیف و آلزایمر مرتبط بوده است، به ویژه در زنان.
این یافته که قهوه جوشیده، به ویژه در سطوح مصرف بالا، ممکن است خطر زوال عقل را افزایش دهد. این نشان میدهد که روش آمادهسازی قهوه میتواند بر نتایج سلامتی آن تأثیر بگذارد، احتمالاً به دلیل وجود ترکیبات مختلف یا غلظتهای متفاوت (مانند دیترپنها مانند کافستول و کاهوئول که در فیلترهای کاغذی حذف میشوند و بر سطح کلسترول تأثیر میگذارند).
پیشنهاد می شود بخوانید: فواید نوشیدن قهوه
ترکیبات شیمیایی قهوه که بر آلزایمر اثر گذار هستند
قهوه یک نوشیدنی غنی از ترکیبات فعال است که فراتر از کافئین، پتانسیل تأثیرگذاری بر سلامت مغز را دارند. این ترکیبات شامل
شناختهشدهترین ترکیب، یک آلکالوئید گزانتین است که به راحتی از سد خونی و مغزی عبور میکند و دارای خواص محرک و محافظتکننده عصبی است.
- اسیدهای کلروژنیک
این ترکیبات فنلی قدرتمند، آنتیاکسیدانهای قوی هستند که خواص ضدالتهابی و ضد پیری در خود دارند.
- پلیفنولها
گروه وسیعی از ترکیبات گیاهی با خواص آنتیاکسیدانی، ضدالتهابی و ضد آمیلوئید هستند که سلامت باکتریهای روده را نیز بهبود میبخشند.
- تریگونلین
این آلکالوئید که در دانههای قهوه یافت میشود، میتواند آسیب عصبی را با کاهش استرس اکسیداتیو، فعالیت آستروسیتها و التهاب عصبی کاهش داده و یکپارچگی میتوکندری را حفظ کند.
- ملانوئیدینها
این ترکیبات در طول فرآیند برشتهکاری قهوه تشکیل میشوند و دارای خواص آنتیاکسیدانی و ضدالتهابی هستند.
- فنیلایندانها
این ترکیبات نیز در طول برشتهکاری قهوه به ویژه در قهوههای با برشتهکاری تیره و دارک تشکیل میشوند و به نظر میرسد تجمع پروتئینهای بتا-آمیلوئید و تاو را کاهش میدهند. کشف فنیلایندانها، به ویژه غلظت بالاتر آنها در قهوههای با برشتهکاری تیره لایهای حیاتی از پیچیدگی را به فواید بالقوه قهوه اضافه میکند. این نشان میدهد که نه تنها قهوه به طور کلی، بلکه روشهای آمادهسازی آن مانند درجه برشتهکاری ممکن است اثربخشی محافظتکننده عصبی آن را تعدیل کنند.
چگونه قهوه بر سلامت مغز تأثیر میگذارد؟
تحقیقات نشان دادهاند که قهوه از طریق مکانیسمهای بیولوژیکی متعددی میتواند بر سلامت مغز تأثیر بگذارد:
نقش کافئین
کافئین، به عنوان یک محرک عصبی شناخته شده، تأثیرات کوتاهمدتی بر هوشیاری و خلق و خو دارد. با این حال، تحقیقات به مکانیسمهای محافظتکننده عصبی بلندمدت اشاره میکنند که فراتر از این اثر هوشیاری موقتی هستند.
- گیرندههای آدنوزین
کافئین عمدتاً با مسدود کردن گیرندههای آدنوزین عمل میکند. این گیرندهها در مغز، به ویژه در سلولهای میکروگلیا و فعالسازی آنها با التهاب عصبی، استرس اکسیداتیو و تجمع پروتئینهای پاتولوژیک مرتبط است. با مهار این گیرندهها، کافئین میتواند التهاب عصبی را کاهش داده و از آسیب سلولهای عصبی جلوگیری کند.
- کاهش هایپرفسفریلاسیون تاو
کافئین ممکن است هایپرفسفریلاسیون پروتئین تاو را کاهش دهد، که یکی دیگر از نشانههای آلزایمر است.
- اثرات آنتیاکسیدانی و ضدالتهابی
کافئین میتواند استرس اکسیداتیو و التهاب عصبی را کاهش دهد، که هر دو در پاتوژنز آلزایمر نقش دارند.
این نقش دوگانه کافئین به عنوان یک محرک عصبی و یک عامل بالقوه محافظتکننده عصبی بلندمدت، نشان میدهد که تأثیر قهوه بر سلامت مغز صرفاً در مورد تقویت شناختی موقت نیست، بلکه به طور بالقوه شامل مسیرهای بنیادی تغییر دهنده بیماری است و آن را به یک حوزه تحقیقاتی جذابتر برای قهوه و آلزایمر تبدیل میکند.
دیدگاههای متخصصان در مورد رابطه بین قهوه و آلزایمر
سازمانهای بهداشتی موضعی محتاطانه و دوگانه در مورد ارتباط بین قهوه و آلزایمر گرفته اند. انجمن آلزایمر و انجمن آلزایمر بریتانیا بیان میکنند که شواهد قوی برای افزایش خطر زوال عقل توسط کافئین وجود ندارد. در حالی که برخی مطالعات کاهش خطر را نشان میدهند، برخی دیگر هیچ اثری یا حتی افزایش جزئی خطر را گزارش کردهاند.
مؤسسه اطلاعات علمی قهوه (ISIC) نیز ادعا دارد که اکثر مطالعات مصرف متوسط قهوه را با کاهش خطر مرتبط میدانند، اما به نتایج متفاوت و چالشهای روششناختی اشاره میکند و بر نیاز به تحقیقات بیشتر تأکید دارد. همه این سازمانها بر نیاز به تحقیقات قویتر، به ویژه کارآزماییهای بالینی تصادفی کنترلشده، برای اثبات قطعی ارتباط تأکید میکنند.
سخن پایانی، قهوه و آلزایمر
رابطه بین قهوه و آلزایمر یک موضوع تحقیقاتی پیچیده و در حال تکمیل شدن است. شواهد زیادی از فواید بالقوه قهوه به ویژه مصرف متوسط و بدون شکر در کاهش خطر آلزایمر وجود دارد قهوه یک نوشیدنی پیچیده با ترکیبات مفید متعددی است که مکانیسمهای مختلفی را تحت تأثیر قرار میدهند، از جمله کاهش بار آمیلوئید بتا، مهار هایپرفسفریلاسیون تاو، آنتاگونیسم گیرندههای آدنوزین، افزایش فاکتورهای نوروتروفیک و اثرات آنتیاکسیدانی و ضدالتهابی.
در حال حاضر، قهوه میتواند به عنوان یک عنصر بالقوه مفید در چارچوب یک سبک زندگی جامع و سالم برای حفظ سلامت مغز، شامل رژیم غذایی متعادل، فعالیت بدنی منظم، تحریک شناختی و ارتباطات اجتماعی، در نظر گرفته شود توصیخ ما مصرف آگاهانه و متعادل قهوه است. امید به تحقیقات آتی که بتوانند ابهامات موجود را برطرف کرده و توصیههای دقیقتری ارائه دهند، همچنان پابرجاست.